H Μπρυζ είναι έρωτας! Μια μεσαιωνική πολιτεία του Βελγίου, με πλούσια ιστορία και πολιτισμό, που δυσκολεύεσαι να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει στην πραγματικότητα και δεν είναι αποκύημα της πιο παραμυθένιας φαντασίας σου! Ένα ονειρικό σκηνικό ανέγγιχτων στο χρόνο, υπέροχων μεσαιωνικών κτιρίων και επιβλητικών εκκλησιών, γύρω από λίμνες με κατάλευκους κύκνους και κανάλια με γραφικά γεφυράκια, εντυπωσιακών πλατειών, λιθόστρωτων στενών με άμαξες, καταπράσινων πάρκων, ιστορικών πύργων και ανεμόμυλων…
Από τα κύρια συσταστικά της ακαταμάχητης γοητείας που ασκεί η Μπρυζ στους τυχερούς επισκέπτες της είναι χωρίς αμφιβολία, τα κανάλια και οι γέφυρές της. Η πόλη αναπτύσσεται γύρω από τον ποταμό Reie, που την αγκαλιάζει μέσα από πολυάριθμα μικρά και μεγάλα κανάλια, τα οποία ενώνονται με 49 γέφυρες, δημιουργώντας αμέτρητα σημεία μαγευτικής θέας.
Μάλιστα το ίδιο το όνομα της Μπρυζ (Brugge στα Ολλανδικά, Bruges στα Αγγλικά και Γαλλικά) προέρχεται πιθανότητα από την παλαιά ολλανδική λέξη για τη γέφυρα, brugga (ή bridge στα Αγγλικά), προσδιορίζοντας ουσιαστικά την ταυτότητα της πόλης.
Υπάρχει μια ξεχωριστή, μαγευτική γωνιά, λίγο απόμερη και προστατευμένη από το κέντρο της πόλης, που μας έκλεψε την καρδιά! Ένα μικρό πέτρινο γεφυράκι, σε ένα στενό κανάλι που περιβάλλεται από μεσαιωνικά κτίρια, σε ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον, στη σκιά της Εκκλησίας της Παναγίας...
Είναι η γέφυρα Bonifacius (ή Βonifaciusbrug) που φέρει το όνομα του St Bonifacius, Aποστόλου των Γερμανών. Μια γωνιά έντονα αντιπροσωπευτική της ομορφιάς της πόλης, όπου ο σφυγμός της όμως, φαίνεται να χτυπά λίγο πιο ήρεμα.
Ο απόλυτος ρομαντισμός που αποπνέει αυτό το παραμυθένιο σκηνικό, έχει προσδώσει στη γέφυρα Bonifacius και το τίτλο της “Γέφυρας της αγάπης” (Bridge of Love), που φαίνεται να τον κερδίζει από την “ανταγωνίστριά της”, γέφυρα της λίμνης Minnewater. Βοηθάει κι ένας μύθος που την ακολουθεί... ότι θα παντρευτείς τον πρώτο άνθρωπο που θα δεις μόλις διασχίσεις τη γέφυρα Bonifacius! Σε κάθε περίπτωση, όλοι αγαπάμε τα παραμύθια!
H γέφυρα αναφέρεται και ως “Παλαιά Γέφυρα” (Old Bridge)… παραπλανώντας μας όμως, καθώς στην πραγματικότητα χτίστηκε μόλις το 1910, αποτελώντας μία από τις νεότερες γέφυρες στη Μπρυζ. Είναι όμως τόσο όμορφα εναρμονισμένη με τα κτίρια παλαιότερων αιώνων που την περιβάλλουν, που δε θα διαμαρτυρηθούμε!
Η γειτονιά αυτή, κυρίως τις πρωινές ώρες, παίρνει το μερίδιό της από τους πολυάριθμους ημερήσιους επισκέπτες του κέντρου της Μπρυζ, ενώ και τα καραβάκια που κάνουν το γύρο των καναλιών της πόλης, δεν παραλείπουν να περάσουν από το γεφυράκι.
Με κάποιο τρόπο όμως, το μέρος αυτό συνήθως παραμένει σχετικά ήσυχο και μυσταγωγικό, κάτω και από τη σκέπη της Εκκλησίας της Παναγίας.
Έτσι γαλήνιo και ρομαντικό το ζήσαμε κι εμείς… ήταν το καταφύγιό μας μετά από τις πολύωρες περιηγήσεις μας στο εκπληκτικό ιστορικό κέντρο της πόλης. Οι αισθήσεις μας εδώ ταξίδευαν στο χρόνο… αντικρύζαμε ένα αυθεντικό, μεσαιωνικό πέτρινο τοπίο σε ένα ειδυλλιακό πράσινο περιβάλλον που μαγνήτιζε το βλέμμα, ακούγοντας τα κελαηδίσματα των πουλιών και το ελαφρύ λίκνισμα των νερών από το γλίστριμα των κύκνων στο κανάλι, αγγίζαμε ιστορία αιώνων, με τη μεσαιωνική αύρα να πλανάται στην ατμόσφαιρα… ήμασταν σε ένα παραδεισένιο μέρος!!!
Η γέφυρα Bonifacius, κατασκευάστηκε από πέτρα και τούβλα και από τη μία πλευρά της στηρίζεται σε ένα πετρόκτιστο σπιτάκι, χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής κατά το Μεσαίωνα, με μια βαρκούλα χαραγμένη στην πρόσοψή του. Μας δίνει μάλιστα τη δυνατότητα να απολαύσουμε το γραφικό τοπίο της και καθιστοί, στο ενσωματωμένο πέτρινο παγκάκι της.
Με φόντο το γεφυράκι και τα γύρω σπίτια, σίγουρα θα συναντήσετε μερικούς από τους περίπου 250 κύκνους της πόλης να κολυμπούν και σε αυτό το κανάλι. Πέραν από την ομορφιά που προσδίδουν στο τοπίο, οι λευκοί κύκνοι της Μπρυζ είναι προστατευόμενο είδος από τον 15ο αι., συμβολίζοντας την ευημερία και το γόητρό της.
Η γέφυρα περιβάλλεται από όμορφα κτίσματα με κεκλιμένες σκεπές που κυριολεκτικά κρέμονται προς το κανάλι, τα οποία κατασκευάστηκαν κυρίως με πέτρα και ξύλο κατά τον 15ο και 16ο αι., με τις προσόψεις τους να καθρεφτίζονται στα γαλήνια νερά του καναλιού. Τα σπιτάκια με τα τετράγωνα παράθυρα λειτουργούν σήμερα ως ξενώνες, με τους φιλοξενούμενούς τους να απολαμβάνουν μοναδικές εμπειρίες, διαμένοντας σε ένα αυθεντικό περιβάλλον, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει αιώνες πριν.
Επισημαίνεται ότι ο μεσαιωνικός χαρακτήρας του ιστορικού κέντρου της Μπρυζ κατάφερε να διασωθεί ατόφιος λόγω της παρακμής που αντιμετώπισε η πόλη από τα τέλη του 15ου αι., καθώς δεν υπήρχαν χρήματα για δημόσιες υποδομές, όπως η κατασκευή μεγάλων δρόμων και οι κάτοικοι λόγω φτώχειας, αναγκάστηκαν να συντηρήσουν τα υπάρχοντα σπίτια τους και όχι να χτίσουν καινούργια, πιο μοντέρνα!
Όπως είναι αναμενόμενο, το γεφυράκι είναι πολύ δημοφιλές στα ζευγάρια, που απολαμβάνουν εκεί στιγμές χαλάρωσης στο σαγηνευτικό περιβάλλον του, όπου ο ρομαντισμός περισσεύει. Είναι και από τα πιο φωτογενή σημεία της πόλης, με τους επισκέπτες να έχουν την ευκαιρία να αιχμαλωτίσουν πολλές ψηφιακές εικόνες, που όμως, μόνο εν μέρει μπορούν να αποτυπώσουν την ομορφιά που βλέπουν τα μάτια και θυμάται η καρδιά.
Συστάδες ψηλά κλαδεμένων δένδρων ομορφαίνουν ανεπιτήδευτα το περιβάλλον… Όλος ο περίβολος της γέφυρας είναι ιδιαίτερα φροντισμένος, ιδίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, με όμορφα δένδρα, φυτά και λουλούδια ενώ ακριβώς πίσω της δεσπόζει η μεγαλοπρεπής Εκκλησία της Παναγίας (Church of our Lady).
Ο εντυπωσιακού μεγέθους και αισθητικής Καθολικός Ναός που συντροφεύει αρμονικά τη γέφυρα, χτίστηκε σταδιακά από τον 13ο αι. έως τον 15ο αι. μ.Χ. και είναι γοτθικού ρυθμού, με κυρίως μπαρόκ στοιχεία στο εσωτερικό του.
Ο πύργος του καμπαναριού του ύψους 115,6 μέτρων, σκίζει τον ουρανό της πόλης υψηλότερα από κάθε άλλο κτίσμα της, ενώ αποτελεί το τρίτο υψηλότερο τούβλινο κωδονοστάσιο στον κόσμο.
Στο εσωτερικό του ναού, βρίσκονται διάφορα έργα τέχνης, ενώ ξεχωρίζουν οι περίτεχνοι τάφοι του 16ου αι. του Δούκα της Βουργουνδίας Καρόλου του Ισχυρού (Charles the Bold) και της κόρης του Δούκισσας Μαρίας (Mary of Burgundy).
Όμως το αριστούργημα της Εκκλησίας, που αποτελεί τον κύριο πόλο έλξης των επισκεπτών της είναι το υπέροχο λευκό μαρμάρινο άγαλμα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας (Madonna and Child) που φιλοτέχνησε ο Μιχαήλ Άγγελος το 1504 και αποτελεί το μοναδικό γλυπτό του που βρέθηκε εκτός Ιταλίας, όσο ήταν εν ζωή.
Ακριβώς δίπλα στην εκκλησία, συναντάμε το υπέροχο γοτθικό κτίριο του μουσείου Gruuthuse (Gruuthusemuseum), που μέσα από 600 εκθέματα, παρουσιάζει τη σπουδαία ιστορία της Μπρυζ από τον 15ο έως τον 19ο αι.
Αποχωρώντας από τη γέφυρα, από την απένταντι πλευρά της εκκλησίας, μας περιμένει άλλη μία έκπληξη! H αυλή Arents (Arents Courtyard) αποτελεί ουσιαστικά έναν υπαίθριο χώρο τέχνης. Εδώ συναντάμε τέσσερα μοντέρνα μπρούτζινα αγάλματα που φιλοτεχνήθηκαν από τον Βέλγο γλύπτη Rik Poot από το 1981 έως το 1987. Τα γλυπτά αναπαριστούν τους Τέσσερεις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης (Four Horsemen of the Apocalypse), που αναφέρονται στο Ιερό Βιβλίο της Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Ιππεύουν τέσσερα άλογα, λευκό, κόκκινο, μαύρο και πράσινο, που συμβολίζουν την κατάκτηση, τον πόλεμο, το λιμό και τον θάνατο, αντίστοιχα, προαναγγέλοντας την Τελική Κρίση.
Η θέση αυτού του μικρού κήπου με τα πρωτότυπα γλυπτά, μας δίνει τη δυνατότητα να θαυμάσουμε και να αποτυπώσουμε μερικές ακόμα εκπληκτικές εικόνες της γέφυρας, της εκκλησίας και του μουσείου στην απέναντι όχθη του καναλιού.
Από το παρκάκι περνούν και οι άμαξες με τα αλογάκια, που σαν από άλλη εποχή, οδηγούν τους επισκέπτες στην ανακάλυψη των συναρπαστικών σημείων της παλαιάς πόλης. Στην άκρη του πάρκου, οριοθετώντας και την έξοδο από αυτή την ξεχωριστή γωνιά της Μπρυζ, βρίσκεται το λευκό κτίριο του Μουσείου τέχνης Arents (Arents House Museum).
Το γοητευτικό και ειδυλλιακό περιβάλλον της γέφυρας Bonifacius την ημέρα, δίνει τη θέση του σε ένα διακριτικά φωτισμένο, έντονα μυστηριακό και εκστατικό τοπίο τη νύχτα... που όμως παραμένει το ίδιο ελκυστικό και ερωτεύσιμο!
Κείμενο: Ρούλη Μπαλοπούλου
Φωτογραφίες : - Ρούλη Μπαλοπούλου @Rouli_Balo
- https://www.visitbruges.be/en (Jan Darthet & Derek Winterburn)
- https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Bonifatiusbrug_(Brugge)