Όταν ένας παντρεμένος άντρας ή μια παντρεμένη γυναίκα γύρω στα πενήντα, βρίσκουν ερωμένη ή εραστή, ή απλώς ερωτεύονται με την φαντασία τους ένα άλλο άτομο, δεν υπάρχει πάθος πιο έντονο. Η προσκόλλησή τους, η καινούρια μανία τους τούς καθιστά επικίνδυνους. Κεραυνοβολούνται, τους τσιμπάει κάτι δηλητηριώδες, τρελλαίνονται.

Η ερωτευμένη παντρεμένη γυναίκα αισθάνεται παγιδευμένη, θέλει να ξεφύγει. Οι Βάκχες, οι Ερινύες, δεν είναι τίποτα μπροστά της. Κυνηγάει το αντικείμενο του πόθου της, το αναζητά παντού με λύσσα. Αλλοίμονο σ'όποιον τολμήσει να την εμποδίσει!

Ο ερωτευμένος παντρεμένος άντρας αυτής της ηλικίας, σαν χτυπηθεί από το τελευταίο βέλος που είχε ο Έρως στην φαρέτρα του, γίνεται παιδί ρωμαντικό και μελαγχολικό, μοιάζει σαν έφηβος που δεν του έγινε το χατήρι. Ασφυκτιά μέσα στο σπίτι και βρίσκει τρόπους πονηρούς για να συναντήσει την αγαπημένη του.

Καμμία λογική, καμμία σύνεση δεν μπορεί να απομακρύνει αυτούς τους ενήλικες από εκείνο που επιζητούν με τόσο πόθο. Άντρες και γυναίκες που μέχρι πρότινος ήταν σοβαροί, μετρημένοι και πιστοί, σκέφτονται ότι είναι η τελευταία τους ευκαιρία να ζήσουν κάτι που θα τους κάνει να ξανανοιώσουν και πράγματι ξανανοιώνουν για λίγο. Απορούν κι οι ίδιοι με τις δυνάμεις που τους είχαν απομείνει. Βλέπουν τον εαυτό τους με άλλο μάτι, μέσα από το κολακευτικό πρίσμα του έρωτα.

Μέχρι που κάποιο γεγονός κάνει το όνειρο να ξεφουσκώσει. Η πραγματικότητα, αμείλικτη, τους απογοητεύει. Ο κρότος από το ξεφούσκωμα είναι εκκωφαντικός. Και τώρα ο πρώην ερωτευμένος αισθάνεται κορόϊδο. Η άλλοτε ερωτευμένη νοιώθει πως την ξεγέλασαν και φτάνει να μισεί αυτόν που είχε στην αρχή θεοποιήσει. Έχει συμβεί το χειρότερο: έχουν γελοιοποιηθεί απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό.

Η πίκρα παίρνει τη θέση του ενθουσιασμού, ο πόνος τη θέση του θριάμβου. Οι έρωτες αυτής της ηλικίας είναι πολύ δραματικοί όταν τελειώνουν. Αφήνουν τα θύματα απαρηγόρητα, κουρελιασμένα, γυμνά. Δεν έχουν πια ούτε δύναμη ούτε εφόδια για να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα.

There is no fool like an old fool, λένε οι Άγγλοι. Ο πιο ανόητος είναι ο γέρο-ανόητος. Αυτός εξαπατάται πιο εύκολα ή αυταπατάται, αυτός είναι έτοιμος μέσα σε μια στιγμή παραφοράς να θυσιάσει όσα έχτισε, να τα εγκαταλείψει για φρούδες υποσχέσεις. Η πτώση σ'αυτή την ηλικία αφήνει μια γεύση αρχαίας τραγωδίας.

Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη

https://www.litoseizani.com/