Χώρισε και η Shakira;

Χώρισε και η Shakira;

Τι ανεργία, τι πόλεμοι, τι κρίση, τι πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα; Η Shakira χώρισε με τον Πικέ και η ξένη showbiz βίωσε ακόμα έναν κεραυνό επάνω στην επιφανειακή της «τελειότητα»!

Στο μυαλό μου έρχονται τα λόγια της αοιδού Ευσταθίας : «νόμιζα το κέρατο μία υπόθεση μεγάλη που δε θα φορεθεί σε εμένα μα σε κάποια άλλη»

Προσωπικά, πάντοτε πίστευα πως οι τόσο μεγάλες διασημότητες «ερωτεύονται» και την εικόνα του ανθρώπου με τον οποίο συνδέονται ερωτικά. Πολύ λίγες είναι οι φορές που θα δεις διάσημους τέτοιου βεληνεκούς να συνδέονται με άτομα εκτός αυτού του κύκλου –θα μου πεις βεβαίως, μα είναι και ο χώρος στον οποίο κυκλοφορούν. Λογικό δεν είναι να γνωρίσουν άλλους διάσημους;

Ναι, είναι απόλυτα λογικό. Σίγουρα όμως, πολλοί από αυτούς θέλουν μία εξίσου διάσημη/διάσημο για την ολοκλήρωση της εικόνας τους. Δε θα έβλεπες εύκολα τον George Clooney με τη γυναίκα της διπλανής πόρτας, ακόμα και αν εκείνη μπορεί να υπερτερεί σε χαρίσματα ή και ομορφιά ακόμα. Και αυτό μπορεί στην αρχή να ξεκινάει ιδανικά, όμως είναι ένα μπαλόνι που θα σκάσει κάποια στιγμή. Γιατί βασίζεται σε κάτι πρόσκαιρο.

Δεν ήμουν στο σπίτι κανενός, μερικές σκέψεις μου καταθέτω; μπορεί να κάνω και λάθος.

Η αλήθεια είναι όμως, πως αντιλαμβάνεσαι κάθε φορά που διαπιστώνεις πως μία γυναίκα όπως η Shakira ή η Bellucci βιώνει απιστία, το πόσο όμοιες μπορεί να είναι τελικά οι πορείες μας. Ακόμα και με ανθρώπους που θεωρούμε απόλυτα όμορφους, καταξιωμένους, «τέλειους». Είτε άνδρες, είτε γυναίκες, δεν υπάρχουν διακρίσεις! Όλοι μπορούμε να απατηθούμε, ακόμα και αν η ομορφιά υπάρχει στον υπέρτερο βαθμό, ακόμα και αν αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού και θεωρείται ιδανική με τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα.

Ούτε καν στην περίπτωση όπου η ομορφιά διεγείρει την επιθυμία, ακόμα και σε αυτήν, δεν υπογράφει τη θετική έκβαση ή την  επιτυχία καμίας σχέσης. Ναι, η ομορφιά είναι δέλεαρ, η δόξα είναι δελεαστική και πειρασμός μεγάλος. Όμως ακόμα και αυτά μπορούν να παρέλθουν από τον πανδαμάτορα χρόνο και οι ψυχές να μείνουν γυμνές, χωρίς να έχουν καταφέρει να ενωθούν ουσιαστικά.

Ούτε τη Μπελούτσι θα ζηλέψουμε λοιπόν, ούτε και κανέναν άλλον. Τον άλλον τον ξέρεις, τον βλέπεις, αλλά δεν τον γνωρίζεις πραγματικά. Όλοι κουβαλάμε τις πληγές μας, τα βάσανά μας, είτε πλούσιοι, είτε φτωχοί. Όλοι στη λοταρία της ζωής άλλοτε χάνουμε και άλλοτε κερδίζουμε.

Είτε διάσημοι, είτε άσημοι, προσπαθούμε όσο περισσότερο μπορούμε. Χωρίς ο πλούτος και η φήμη να υπογράφουν καμία πραγματική ευτυχία ή αληθινή αγάπη. Και σημασία έχει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας μόνο με αυτό που ήμασταν εμείς χθες.

Γνωρίζω πως ζούμε σε εποχές τρελών συγκρίσεων, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να υποβάλλουν έναν άνθρωπο σε έναν διαρκή αγώνα κατάκτησης μίας «τέλειας» ζωής. Ξέρω πόσο πόνο και αίσθημα ανικανότητας δημιουργεί σε έναν άνθρωπο αυτή η ασυνείδητη σύγκριση της ζωής, των σχέσεων, των επιτυχιών του με των άλλων, μέσα από τη διαδικτυακή προβολή της ζωής μας. Ακόμα και σε άτομα με υψηλές ψυχικές αντοχές και ικανότητα εκλογίκευσης της παγίδας της διαδικτυακής εξιδανίκευσης, ακόμα και σε αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει ένα κομμάτι μέσα τους που ραγίζει.

Ωστόσο, διαπιστώνει κανείς πως το τέλειο είναι και αυτό μία βιτρίνα..

Κλείνοντας, να γράψω πως εμένα προσωπικά, η Shakira δε μου άρεσε ποτέ ούτε η καλλιτέχνιδα, ούτε ως γυναίκα, ούτε ως μουσικός. Αναγνωρίζω όμως, πως η Κολομβιανή καλλιτέχνιδα είναι ταλαντούχα, θέλω να είμαι δίκαια γαρ.

Το μοναδικό της τραγούδι το οποίο ακούω και θεωρώ εκπληκτικό, είναι αυτό..

You're a song Written by the hands of god Don't get me wrong cause This might sound to you a bit odd But you own the place Where all my thoughts go hiding And right under your clothes Is where I find them Underneath Your Clothes There's an endless story There's the man I chose There's my territory And all the things I deserve For being such a good girl honey


Εκτύπωση   Email