Ματαιωμένοι έρωτες, χαμένες αγάπες και ολίγη κατασκοπεία!

Έχεις κάνει ακρότητες για έναν έρωτα; 

Ναι, έχω πολλά για τον πρώτο μου έρωτα που σημάδεψε τη σχεδόν αρχή της ενήλικης ζωής μου και με ταλαιπώρησε έξι χρόνια.

Το ότι μοίραζα φυλλάδια στην περιοχή που έμενε και αναζητούσα το επίθετο στο κουδούνι θα μπορούσε να θεωρηθεί προσπάθεια και ακρότητα;

Τι να κάνω ο άνθρωπος που έψαχνα παντού και ίχνος ύπαρξης δεν έβρισκα; Που η καρδιά μου πονούσε επειδή η προσδοκία έγινε μαχαίρι που στράφηκε εναντίον μου;

Αλλά τι να κάνω; Λένε πως η πενία τέχνας κατεργάζεται, αλλά εγώ θα αλλάξω λίγο τη φράση και θα πω και «ο έρωτας τέχνας κατεργάζεται».

Όχι, δεν τυφλώθηκα επικίνδυνα και ούτε θεωρώ πως το να παραφυλάς κάποιον είναι υγιές –σε καμία περίπτωση δε θα άφηνα κανέναν έρωτα να τυφλώσει απόλυτα τη λογική μου.

Όχι, δεν ξύπνησε μέσα μου ούτε η Glenn Close του Fatal Attraction, ξέρω ότι ο έρωτας μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στις ακρότητες. Δε μου επέτρεψα να ξυπνήσει ένας τόσο κακός εαυτός, δεν ήθελα να χάσω την ψυχή μου για έναν άνθρωπο τρωτό.  

Όμως, ήθελα πραγματικά να φύγει από μέσα μου αυτός ο καημός, να σβήσει κάπως αυτός ο νταλκάς. Να έβρισκα έστω το όνομα στο κουδούνι, για το γαμώτο. Και ήταν και μία ευκαιρία να μπορώ να αναζητώ δίχως κανείς να με περάσει για τον Παπαχρόνη, καταφέρνοντας να κερδίζω και ένα καθημερινό εισόδημα. Και είναι καλύτερο να βγάζεις 15-20 ευρώ καθημερινά, από το να παίρνεις 700 ευρώ στο τέλος του μήνα. Πάντα θα έχεις να βάζεις κάτι στην άκρη και θα έχεις ένα ποσό σε καθημερινή βάση.

Και έτσι, πήγαινα στην περιοχή που ήξερα πως μένει, έγινα διανομέας φυλλαδίων για ένα γνωστό φροντιστήριο. Το όνομα όμως άφαντο, δεν υπήρχε πουθενά και ο καημός μου ολοένα και περισσότερο μεγάλωνε.

Πού να φανταστώ πως θα έβρισκα το όνομα στο κουδούνι μετά από καιρό από έναν εντελώς άσχετο λόγο, έχοντας τελειώσει τις ημέρες μου ως διανομέας;

Απίστευτα τα σενάρια της Ζωής…

Κείμενο : Μαρία Σκαμπαρδώνη